Wat gebeurt er in je lichaam bij een afwijkende beet?
Er zijn verschillende gradaties en soorten afwijkende beten (malocclusie), zoals: de kruisbeet, de overbeet of tanden die niet goed omhoog of omlaag komen.
De oorzaak van een afwijkende beet zit vaak niet in het gebit, maar in de krachten die op de kaak worden uitgeoefend vanuit de tong, de schedel, hals of borstkas. Of juist het ontbreken van noodzakelijke krachten zoals bij te slappe lipspieren.
Helaas komt een verkeerde stand van de tanden heel vaak door slechte gewoontes als wangzuigen, duimzuigen, vingerzuigen, lippersen of lipzuigen, tongpersen (het drukken van de tong tegen of tussen de tanden) of mondademhaling. Deze hebben een grote invloed op de ontwikkeling van het gebit en zijn allemaal redenen waardoor er afwijkende gebitsverhoudingen ontstaan.
Andere veel voorkomende en soms onderliggende redenen zijn blokkades in de schedel en/of de nek waardoor de krachten niet goed op het gebit aankomen en het gebit zich aanpast aan de omgeving, de schedel. Ook spanningen in de borstkas of buik kunnen via de halsfascia een overbeet veroorzaken doordat de onderkaak zich niet goed kan ontwikkelen.
Wat osteopathie voor je kan betekenen bij een afwijkende beet
Als osteopaat kunnen we gelukkig veel doen voor kinderen met een standsafwijking van de tanden. Vaak kun je al op erg jonge leeftijd problemen aan zien komen. Als er in de schedel spanning zit heeft dit altijd een negatieve invloed op het gebit. Deze spanning kan een osteopaat weghalen, waardoor we problemen kunnen voorkomen.
Bij het doorkomen van de tanden, eerst het melkgebit en later het definitieve gebit komen de standsveranderingen beter in beeld. Slechte gewoontes zijn moeilijk af te leren, maar vanaf 6 jaar kan er begonnen worden met oefeningen.
Osteopaten kunnen door middel van mobilisaties blokkades van de schedel, de wervelkolom en halsfascia opheffen, liefst voordat de pubertijd is bereikt. De lengtegroei van het gezicht loopt gelijk met de lengtegroei van het lichaam en bereikt in de puberteit zijn hoogtepunt. Daarna gaat de groei langzamer en zijn correcties moeilijk. Jongens zijn iets later met de puberteit dan meisjes en kunnen we dus langer behandelen.
De osteopatische behandeling zal bestaan uit het mobiliseren van de structuren die volledige uitrijping van de kaken en het gebit in de weg staan. Mobilisaties van de schedel, de kaken, de hals en/of de borstkas. Oefeningen om een betere mobiliteit te krijgen, om slechte gewoontes af te leren en om spieren beter aan te spannen of juist te ontspannen. Denk hierbij aan oefeningen om de lippen te spannen of juist te ontspannen, oefeningen om de tong op de juiste manier te gebruiken of om de wangen meer te ontspannen. Een samenwerking met een logopedist kan hierbij erg waardevol zijn.
Een osteopaat is geen orthodontist en het is dus goed mogelijk dat naast de osteopatische behandeling ook nog een beugel moet worden geplaatst. De ervaring leert echter dat dit dan vaak maar voor een korte periode is, als het al nodig is.